*Rozdzielczość

Ludziska używają tego terminu do dwóch zupełnie różnych spraw, dlatego, przy każdej z nich dodam do słowa rozdzielczość jeszcze
jeden wyraz: > – rozdzielczość bezwzględna, czyli wielkość bitmapy podana w pikselach, np.: 1600×1200 px. Nie jest to rozdzielczośćwłaściwa, tylko wielkość bitmapy umniejszona o bitraż i ilość kanałów, > – rozdzielczość właściwa, czyli względna,mówi o ilości pikseli względem jakiejś jednostki długości (zazwyczaj cala lub centymetra). Jeśli bitmapa ma 72 dpi to znaczy, że na jeden calu medium mieści się 72 jej pikseli. Zatem jest to… gęstość bitmapy, albo inaczej — jej częstość. I o tę rozdzielczość nam chodzi.

*Odległość od medium

Im większa rozdzielczość, tym obraz czytelniejszy, nawet z bliska. Dlatego rozdzielczość dobiera się zależnie od przewidywanej odległości pomiędzy oglądaczem a medium. Jeśli baner wisi gdzieś pomiędzy dachem a pierwszym pietrem budynku, to znaczy, że można dać minimalną rozdzielczość, bo obserwator “ma daleko”. Jeśli medium ma wisieć blisko

ludzi, choćby na płocie przy chodniku, na przystanku lub wystawie sklepowej lepiej dać wyższą rozdzielczość. W doborze rozdzielczości jesteś ograniczony liniaturą plotera.

* Liniatura

Liniatura jest rozdzielczością bezwzględną maszyny drukującej. To właśnie od niej zależy rozdzielczość bitmapy przygotowywanej do druku. Liniatura zależy od rastra. Opisuje jego częstotliwość.

* Raster

Raster, to drobne punkty z których składa się obraz drukowany – podobnie jak bitmapa składa się z pikseli. Jego gęstość/częstotliwość

podajemy w liniaturze. Im większa liniatura rastra tym więcej jego punktów na powierzchnię — znaczy to tyle, że są

drobniejsze a stworzony nim obraz — czytelny z mniejszej odległości, bo nie widać gołym okiem rastra.

Niestety mamy dwa rodzaje rastra — zwykły, czyli amplitudowy, gdzie zazwyczaj drukuje się w liniaturach 133, 150 i 175 lpi. oraz

raster stochastyczny, zwany losowym, lub częstotliwościowym. Raster zwykły jest domyślny dla drukarek laserowych najczęściej używają go drukarnie offsetowe i sitodrukowe. Raster losowy mamy na co dzień w domowych atramentówkach. Coraz częściej używają go drukarnie offsetowe. Raster losowy wymaga bitmap o większej rozdzielczości.

* Po co mi liniatura? Rozdzielczość — nie wystarczy?

Nie. O ile na monitorze jest prosto, bo jeden piksel bitmapy będzie

zajmował jeden punkt obrazu na ekranie (upraszczam), to w druku już tak

nie jest. Tym bardziej, że maszyny drukarskie drukują w naprawdę

sporych rozdzielczościach. Są one minimum czterokrotnie większe niż

przysłowiowe 300 dpi. Dlatego prościej jest posłużyć się liniaturą.

Stąd warto nauczyć się przeliczania rozdzielczości na liniaturę i

odwrotnie. Pomoże nam tu współczynnik jakości.

* Współczynnik jakości – wytrych do wszystkiego.

Bez wdawania się w geometrię i pana Pitagorasa: Wystarczy znać liniaturę urządzenia drukującego i pomnożyć ją przez

współczynnik jakości. Dla rastra zwykłego za wystarczający przyjmuje się współczynnik jakości równy 1,41. Oznacza to tyle, że “przysłowiowe” 300 dpi to dużo za dużo, nawet dla liniatury = 175 lpi. Ot, zapas. Powinno wystarczyć 246,75 dpi. I wystarcza —

parokrotnie sprawdziłem.

źródło > http://corel.wodip.opole.pl > Artur Miernik


Co oznacza 4+0, 4+1, 4+4?

1+0 oznacza druk jednostronny czarno-biały

1+1 oznacza druk dwustronny czarno-biały z obu stron pracy

4+0 oznacza druk jednostronny pełnokolorowy

4+1 oznacza druk dwustronny gdzie jedna strona jest pełnokolorowa, a na drugiej występuje tylko czarny kolor

4+4 oznacza druk dwustronny pełnokolorowy z obu stron pracy

Apla – jednolite tło w technikach graficznych, służące jako podkład pod tekst lub ilustracje. W DTP oraz poligrafii termin ten odnosi się do ilości farby drukowej. Jest to jednolite tło, nałożone jedną farbą dowolnego koloru w ilości dokładnie 100%. W poligrafii efektem apli jest jednolita powierzchnia druku (w przeciwieństwie do rastra), czyli pełne krycie.

 Bigowanie (przegniatanie) – proces introligatorski polegający na odciskaniu (wgniataniu) rowków w materiale, np. papierze lub kartonie w celu ułatwienia jego złamywania (składane opakowania kartonowe, okładki książek w oprawie klejonej itp.) lub w celu dekoracyjnym.

 CMYK – skrót od ang. Cyan, Magenta, Yellow, BlacK (niebieskozielona, purpura, żółta, czarna) – zestaw czterech podstawowych barw, dzięki którym w procesie mieszania się atramentów podczas druku uzyskuje się pełną gamą kolorów.

DPI (ang. dots per inch – punktów na cal) – Liczba punktów (rastrowych) na długości cala. Wartość DPI jest jedną z najczęściej stosowanych informacji, niezbędną do przygotowania różnego rodzajów materiałów do druku. Czym wyższa rozdzielczość tym dany materiał zawierać będzie więcej szczegółów, czyli jego jakość i ostrość np. zdjęcia będzie wyższa.

 Druk – wielokrotne odbicie obrazu z formy drukowej na papier. Potocznie za druk uważa się również rozmaite techniki powielania tekstu i grafiki metodami komputerowymi z użyciem komputerowych urządzeń peryferyjnych jak drukarki, plotery itp. W kroczenie technik komputerowych do drukarń, wiąże się z wprowadzeniem druku cyfrowego, sprawiają, że coraz częściej przez druk rozumie się również wydruk dokonywany na skalę przemysłową.

 Druk cyfrowy – technologia XXI wieku, maszyny nowej generacji sprzężone z komputerem drukujące na specjalnych papierach, niskonakładowe, wielobarwne i jednokolorowe prace w różnych formatach.

 Druk offsetowy – przemysłowa odmiana druku płaskiego, w której obraz przenoszony jest z płaskiej formy drukowej na papier (i nie tylko)za pośrednictwem cylindra obciągniętego gumą. Najstarsza i najbardziej rozpowszechniona technika druku wielobarwnego do zadruku różnych rodzajów papierów od cienkich pergaminów do grubych kartonów.

 Falcowanie, złamywanie – jedno- lub wielokrotne składanie arkusza papieru, czystego lub zadrukowanego, na pół (najczęściej) lub w dowolnych innych proporcjach, na różne sposoby (w różnych kierunkach), w celu osiągnięcia docelowego formatu i liczby stron składki. Maszyna do falcowania to: Falcerka.

 Fleksografia – technika druku wypukłego elastycznymi formami drukowymi i ciekłymi farbami szybko schnącymi. Charakterystyczną cechą fleksografii jest występowanie elastycznej, wypukłej formy drukowej wykonanej zazwyczaj z polimeru, rzadziej z gumy. Dzięki temu technika ta stosowana może być w przypadkach, kiedy podłoże nie jest idealnie równe. Technika ta jest najbardziej uniwersalną druku, jeśli chodzi o możliwości zadruku różnych podłoży drukowych.

 Grafika wektorowa – Rodzaj grafiki, w której obrazy mogą składać się z wektorów (odcinków), jak również z innych figur geometrycznych. Cechą grafiki wektorowej jest, zapamiętywanie charakterystycznych dla danych figur parametrów, np. dla okręgu – środek oraz promień, a dla odcinka współrzędne punktów końcowych. Program komputerowy jeśli będzie musiał narysować obraz na urządzeniu (bądź to rastrowym, bądź wektorowym), na podstawie posiadanych danych, wygeneruje obraz tych figur. Bardzo ważną zaletą grafiki wektorowej jest możliwość dowolnego powiększania obrazów, bez straty jakości.

 Grafika rastrowa – Opiera się na zapamiętywaniu obrazu przy pomocy dwuwymiarowej tablicy pikseli, nazywanej powszechnie bitmapą. Na początku pojawienia się grafiki rastrowej rozpowszechnione były systemy wyświetlające obrazy czarno-białe, dlatego pojedynczy piksel mógł być opisany przez jeden bit. Kiedy rozpowszechniła się grafika kolorowa, piksele zaczęto opisywać więcej niż jednym bitem, nadając nowej technice nazwę pixmapy, która jednak nie przyjęła się.

 Gramatura Masa (ciężar) – wyrobu papierniczego o powierzchni 1 m2, wyrażony w gramach.

 Introligatorstwo – rodzaj rzemiosła lub dział przemysłu poligraficznego zajmujący się oprawianiem druków, czyli wykańczaniem materiałów schodzących z maszyny drukarskiej.

 Introligatorskie maszyny – Grupa maszyn poligraficznych stosowanych w procesie obróbki druków, wykonywania opraw, książek, broszur i czasopism jak: np. krajarki, złamywarki, przyklejarki, zbierarki arkuszy, niciarki zszywarki, wklejarki wkładu w okładkę, do montowania okładek.

 JPG, JPEG (ang. Join Photographic Experts Group) – Format zapisujący obrazy cyfrowe w postaci skompresowanej, z kompresją stratną, czyli częściowo bezpowrotnie utraconą informacją o kolorach obrazu.

 Kopiowanie –  Proces przenoszenia obrazu przez naświetlanie lub promieniowanie na papier lub warstwę promienioczułą do późniejszej obróbki (wywołania, utrwalania i ewent. wytrawienia).

 Lakierowanie –  Zespół czynności związanych z pokryciem powierzchni materiału (lub druku) ciekłym lakierem, w celu uzyskania na nich powłoki ochronnej i dekoracyjnej.

 Laminowanie – to pokrywanie powierzchni laminatem dla uzyskania dodatkowych odporności, np. odporności na wilgoć czy odporności mechanicznych lub dla efektów dekoracyjnych. W poligrafii laminowanie to rodzaj uszlachetnienia druku polegający na przyklejeniu do powierzchni zadrukowanej folii. Jednym z najbardziej popularnych sposobów laminowania w poligrafii jest foliowanie. W związku z tym często laminowanie utożsamiane jest z foliowaniem choć faktycznie to ostatnie pojęcie ma węższy zakres znaczeniowy.

 Papier –  Wyrób papierniczy w zwyczajowym podziale o gramaturze 28-160 g/m2, w postaci arkusza lub wstęgi w zwoju, otrzymany ze spilśnionych surowców włóknistych z odpowiednimi dodatkami, w którym podstawowymi surowcami są: m.in. masa celulozowa, ścier drzewny i makulatura oraz substancje pomocnicze: wypełniacze, barwniki, kleje itp., w zależności od przeznaczenia i rodzaju papieru.

 Papier czerpany –  Papier ręcznie produkowany w arkuszach, metodą czerpania gęstym sitem z kadzi z zawiesiną wodną rozdrobnionych, odpowiedniej długości włókien bawełny, lnu, konopi, odwodnienie i wysuszenie tej masy, bez wypełniaczy, mocno zaklejony w masie, charakteryzujący się matową powierzchnią i nieregularnymi falistymi brzegami.

 Papier ekologiczny –  Papier, produkowany wyłącznie z makulatury bez stosowania chemicznych środków wybielających, a zanieczyszczenia usuwane są metodami zmydlania i wielokrotnego wymywania wodą, zaklejony skrobią i kalafonią w masie i powierzchniowo.

 Papier matowy (maszynowo gładzony) –  Papier, którego wilgotna wstęga, w końcowej części maszyny papierniczej, przepuszczona między specjalnymi walcami metalowymi, uzyskuje gładką matową powierzchnię, a przy papierze powlekanym mieszankami pigmetowoklejowymi, dodatkowo gładzony, uzyskuje dodatkowe zalety techniczne.

 Papier offsetowy –  Rodzaj papieru drukowego, o gramaturze 55-160 g/m2, mocno zaklejony w masie i powierzchniowo, charakteryzujący się dużą stabilnością wymiarową, odpornością na zrywanie powierzchniowe, małym stopniem pylenia, przeznaczony do drukowania offsetowego.

 Papier samokopiujący – Papier przeznaczony do uzyskiwania kopii, za pomocą mechanicznego nacisku na komplet arkuszy, które pokryte odpowiednimi warstwami z mikrokapsułkami jedno- lub dwustronnie, zapewniają w zależności od styku powierzchni, oddanie i pobranie zapisu; produkowane o gramaturze 53-160 g/m2.

 Papier samoprzylepny – Podłoże papierowe jednostronnie powleczone, tworzące powierzchnię w zależności od potrzeb od matowej do wysokiego połysku, natomiast po drugiej stronie (spodniej), pokryte warstwą klejową, przeważnie kauczukową lub polioctanu winylowego, z zabezpieczeniem antyadhezyjnym z papieru silikonowego.

 Papier satynowany – Rodzaj papieru drukowego, produkowany z mieszaniny masy celulozowej i włókien tworzyw syntetycznych, o gramaturze 50-160 g/m2, zawierający co najmniej 20% tworzyw sztucznych, charakteryzujący się wysokimi właściwościami mechanicznymi, wodoodpornością, nieprzezroczystością, brakiem pylenia itp.

 Pasery – Znaki używane w druku wielobarwnym w celu ułatwienia dopasowania do siebie kolejno nakładanych kolorów, głównie w postaci krzyżyka z cienkich linii prostopadłych.

 PDF – Format pliku graficznego, stworzony przez Adobe Systems Inc. mogące zawierać całą stronicę lub publikację, a ich przeglądanie i dalsza reprodukcja wymaga jedynie posiadania odpowiedniego interpretera, wbudowanego w RIP lub programu Adobe Acrobat; skrót od ang. Portable Document Format.

 Perforacja – Przygotowana linia, wzdłuż której bez narzędzi pomocniczych można odłączyć element od całości.

 Perforowanie – Mechaniczne wykonywanie otworków obok siebie w druku, wyrobie papierniczym lub taśmie filmowej wzdłuż zamierzonej linii prostej, w celu ułatwienia oddzielenia określonej części od całości lub prowadzenia taśmy.

 Plotowanie – Wycinanie na ploterze tnącym folii samoprzylepnych przeznaczonych do wyklejania.

 PostScript – Format opisujący dowolny drukowalny obraz (tekst + grafika) jako ciąg kodu komputerowego ACSII. Format uniwersalny, niezależny od urządzenia i rozdzielczości EPS.

 Proof – Próbny wydruk pełnokolorowy, służący jako wzorzec przy ustawianiu kolorystyki na maszynie drukarskiej. Powstaje w wyniku nałożenia na siebie czterech odpowiednio rozseparowanych kolorów tzw. CMYK. Może być wykonany z gotowej kliszy lub z pliku (proof cyfrowy).

 RGB – Jeden z modeli przestrzeni barw wynikający z właściwości oka, w którym wrażenie widzenia dowolnej barwy można wywołać przez zamieszczenie w ustalonych proporcjach trzech wiązek światła o barwie czerwonej, zielonej i niebieskiej (stąd nazwa RGB; R – red, G – Green i B- blue), czyli światła o odpowiedniej częstotliwości fali elektromagnetycznej.

 Sitodruk – jedna z metod drukowania. Sitodruk jest wykorzystywany dodrukowania jedno i wielobarwnego, również wielkoformatowego, na papierze, tekturze, foliowych i płytach z tworzyw sztucznych, metalach (np. plakatów, etykiet, opakowań, kalkomanii, reklam) oraz na przedmiotach uformowanych, tzw. kształtach z różnych materiałów, m.in. na butelkach szklanych i z tworzyw sztucznych, pojemnikach na butelki, płytach kompaktowych, płytach czołowych urządzeń i przyrządów kontrolnych, itp. Sitodruk stosowany do druku na wyborach włókienniczych jest zwany filmdrukiem zaś stosowany w grafice artystycznej i użytkowej – serigrafią. Sitodruk wykorzystuje się również w mikroelektronice do wytwarzania układów scalonych. Jest to jedna metoda umożliwiająca zadruk tak wielu rodzajów podłoży, o różnej fakturze i kształcie.

 Solvent – Jedna z metod druku wielkoformatowego. Wydruki drukowane są rozpuszczalnikową farbą solventową, opartą na cykloheksanolu, trwale łączą się z podłożem, agresywnie wnikając w jego strukturę. Charakteryzują się one bardzo dużą odpornością na: promieniowanie UV, uszkodzenia mechaniczne, ścieranie, zróżnicowane warunki atmosferyczne, ekstremalne różnice temperatur. Wydruki takie można stosować na tablice reklamowe, samochody, banery, bilboardy, kasetony, flagi itp.

 Spad – Obszary druku, które wychodzą poza krawędź ostatecznej ekspozycji. Margines który jest obcinany w procesie produkcji.

 Stand – Forma przestrzenna stojąca samodzielnie na witrynie wystawowej lub bezpośrednio na podłodze, prawie zawsze zawierająca kieszeń z ulotkami reklamowymi dla klienta.

 Tampondruk – technika druku, zaliczana jako pochodna druku wklęsłego, polegająca na nakładaniu farby drukarskiej za pomocą miękkiego gładkiego stempla zwanego tamponem. Za pomocą tamponu o odpowiednim kształcie wykonywany jest nadruk na nierównych i nieregularnych powierzchniach. Przez dobranie odpowiedniej farby możliwe jest drukowanie na podłożach takich jak tworzywa sztuczne, guma, szkło, metal, a także tkaniny itp.Tampondruk stosuje się do wykonywania napisów na powierzchniach bardzo zróżnicowanych, od długopisów, przez części samochodowe aż po panele czołowe różnego sprzętu AGD i RTV.

 Tektura – Wyrób papierniczy lity jedno- lub wielowarstwowy, o gramaturze od 350÷5000 g/m- (grubości około 0,6÷4 mm), produkowany z masy celulozowej lub makulaturowej i ścieru drzewnego, odmiany bezdrzewnej i drzewnej, w arkuszach lub zwojach, kryty innym materiałem lub gładzony, przeznaczony do zadrukowywania, celów introligatorskich oraz na opakowania jednostkowe, zbiorcze a także inne przeróbki.

 Tektura falista – Rodzaj tektury przestrzennej, wykonanej z wielu warstw kartonu, pofałdowanego równolegle, sklejonych na przemian z warstwą o powierzchni gładkiej (prostej), o grubości zależnej od liczby przełożonych warstw falistych, produkowana w arkuszach lub zwojach, stosowana przeważnie do opakowań zbiorczych.

 TIFF – Jeden z popularniejszych formatów pliku graficznego, stworzony przez Aldus Corporation do zapisu i przesyłania cyfrowych obrazów, w postaci map bitowych; skrót od ang. Tagged Image File Format, a także Tag Image File Format.

 Tłoczenie, Hot Stamping – Metoda stosowana do trwałego znakowania na przedmiotach, zazwyczaj na skórze i materiałach skóropodobnych. Grzany stempel, wykonany zwykle z twardego silikonu lub z metalu, posiada kształt odwzorowujący nadruk. Stempel dociska do powierzchni przedmiotu wielowarstwową folię. Docisk i temperatura powodują wtopienie się w tworzywo sztuczne warstwy dekoracyjnej folii, a następnie oderwanie się jej od nośnika.

 Uszlachetnianie druków – Pokrywanie druków, materiałami w celu zwiększenia ich wytrzymałości lub celów reklamowych, np. lakierowanie, foliowanie, gruntowanie.